Koszty sądowe a koszty uzyskania przychodów

Prowadząc własna firmę musimy liczyć się z tym, że nie zawsze będziemy bezsprzecznie dogadywać się ze swoimi kontrahentami. Opłaty związane z procesem mogą zostać wliczone w koszty uzyskania przychodów, jedynie wtedy, gdy będą spełniać wymagane warunki.

Aby móc mówić o tym, kiedy i co możemy wliczyć w koszty uzyskania przychodu, powinniśmy przytoczyć definicję tego sformułowania. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Taka definicja pozwala nam stwierdzić, że poniesione przez nas wydatki sądowe możemy wliczyć w koszty uzyskania przychodów. Jednak każda sprawa wymaga indywidualnego rozpatrzenia, a poniesiony przez nas wydatek musi spełniać kilka podstawowych założeń.

1. Przede wszystkim proces, którego jesteśmy uczestnikami nie powinien się rozpocząć z naszej winy. W przypadku, gdy rozprawa jest konsekwencją naszego niewywiązywania się z obowiązków, opłaty nie mogą zostać wliczone w koszty. Okoliczności całej sprawy powinny zostać uzasadnione i co ważne usprawiedliwione.

2. Po drugie, powód rozprawy musi być racjonalny. Oznacza to, że nasze działanie musi mieć na celu zabezpieczenie bądź zachowanie przedsiębiorstwa.

3. Po trzecie, poniesione przez nas koszty muszą ściśle wiązać się z prowadzoną przez nas działalnością gospodarczą. Musimy udowodnić, że każdorazowe opłaty – za kancelarię, reprezentację sądową, czy koszty biegłych, maja na celu ochronę naszych interesów.
 
4. Po czwarte wszystkie wydatki powinny zostać udokumentowane, aby mogły podlegać kontroli.

Należy pamiętać, że w przypadku gdy, któryś z powyższych punktów nie zostanie spełniony przedsiębiorca nie będzie mógł wliczyć poniesionych kosztów w koszty uzyskania przychodu. Ponadto, należy pamiętać, że każda sprawa jest indywidualna i ostateczna decyzja zostanie podjęta przez organ podatkowy. Oznacza to, że niektóre wydatki mogą zostać zakwestionowane, szczególnie te, które zostaną uznane za zbędne bądź nieuzasadnione.  

Źródło: Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych